Autoorganizacja i trening strukturalny Paco Seirullo. Rozmowa z Krystianem Busztą

Czasami niewiele trzeba, by zostać zauważonym. Nasza znajomość z Krystianem Busztą rozpoczęła się na przykład od… komentarza na Facebooku. Młody szkoleniowiec zakwestionował słowa Marcina Dorny, argumentując jednak swoje zdanie w bardzo merytoryczny sposób.

Buszta od czterech lat żyje w Barcelonie. Studiował na Máster Profesional en Alto Rendimiento en Deportes de Equipo. Niebawem jako wysłannik Espanyolu przeniesie się jednak do Chin. W przeszłości występował też jako piłkarz, m.in. zaliczając debiut na poziomie II ligi w barwach Tura Turek.

Porozmawialiśmy z nim o zmianie paradygmatu i naukach o kompleksowości. Wzięliśmy na tapet trening strukturalny i metodologię pracy Paco Seirullo. Czym są struktury bioenergetyczna, kondycyjna, koordynacyjna, poznawcza, społeczno-afektywna, emocjonalno-wolicjonalna, kreatywno-ekspresywna oraz mentalna? Dlaczego struktury te są niepodzielne i nie mogą się bez siebie rozwijać?

Czym jest autoorganizacja? Jak i po co w treningu zarządzać niestabilnością?

Seirullo twierdzi, że sportowca możemy postrzegać jako strukturę hiperkompleksową. Według związanego od 45 lat z FC Barceloną Hiszpana „człowiek nigdy nie powinien ograniczać wyników sportowych, a model gry jest właśnie jednym z takich ograniczeń”. Buszta z kolei od jednego z autorytetów usłyszał, że „na bazie periodyzacji taktycznej nie pracuje się od jakiś 20 lat”.

Było baardzo ciekawie. Czy jesteś gotowy na odsłuch?